Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . . . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . . . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Ve ölenler, yaralananlar. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . . . . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Oyunun kahramanı Mavi. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Ne diyor Mavi oyunda. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . . . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . . . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . Ve ölenler, yaralananlar. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . . . . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Oyunun kahramanı Mavi. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Ne diyor Mavi oyunda.